Mijn succesverhaal met EK© Samen nadenken voor een nieuw begin

"Karin grapt soms dat ze een boek kan schrijven over alle plannen die hulpverleners hebben gemaakt om hen te ondersteunen, voor zowel haar als haar kinderen. Het lijkt alsof haar gezin volledig afhankelijk is van al die hulp, en dat geef haar een leeg gevoel."

7B0A4746 EKC icon 11

Samen nadenken over een nieuw begin 

Het maken van een goed plan draait niet alleen om de praktische kant. Het draait vooral om de betrokkenheid van de mensen bij een bepaalde situatie, zoals in het proces rond Karin en haar drie kinderen. Karin had al jaren gezondheidsproblemen en verloor daardoor haar levenslust. Haar kinderen, van 9, 11 en 14 jaar, hielden samen het huishouden draaiende. Hun vader was zeven jaar eerder overleden bij een ongeluk op zijn werk. Door de jaren heen raakten steeds meer hulpverleners betrokken bij het gezin. Karin grapte soms dat ze een boek kon schrijven over alle plannen die waren gemaakt om hen te ondersteunen, voor zowel haar als haar kinderen. Hoewel de hulpverleners zeer toegewijd waren, voelde Karin dat het niet werkte. Het leek alsof haar gezin volledig afhankelijk was van al die hulp, en dat gaf haar een leeg gevoel.

Laura, de EKC-coördinator die betrokken werd, trof deze situatie aan toen ze begon met de opstart van dit Eigen-Kracht-traject. Ze was uitgenodigd om het gezin te bezoeken omdat er geen goede regelingen waren voor weekends en vakanties. Tijdens de week was alles geregeld, maar er was geen plan voor vrije tijd. In de voorbereidingsperiode werd al snel duidelijk dat vrienden en familie zich in de loop der jaren hadden teruggetrokken. Ze dachten dat Karin en haar kinderen genoeg steun kregen van de professionals en voelden zich niet meer nodig. Ondertussen hadden Karin en haar kinderen nauwelijks tijd voor sociale contacten door de vele afspraken met hulpverleners.

Na een periode van 14 weken vond er een grote bijeenkomst plaats, waarbij acht hulpverleners hun visie deelden. Daarna gingen 15 familieleden, vrienden en buren samen met Karin en haar kinderen rond de tafel zitten. Ze dachten na over hoe ze de bestaande hulp konden combineren met hun eigen ideeën, zodat er een plan ontstond waar iedereen zich in kon vinden. Hoewel veel van de bestaande plannen werden opgenomen, was het vooral de betrokkenheid van iedereen die het verschil maakte. De leegte die Karin eerder had gevoeld, werd vervangen door steun en verbondenheid vanuit haar eigen netwerk.