Hoe ik weer de baas werd over mijn eigen leven: mijn ervaring met een Eigen Kracht-conferentie
Toen ik 16 was, voelde ik dat ik helemaal geen controle meer had over mijn leven. Er gebeurden zoveel dingen om me heen die ik niet kon veranderen. Er waren allerlei hulpverleners die dingen voor mij probeerden te regelen, maar niemand vroeg echt wat ik zelf wilde. Dat maakte me boos en soms ook verdrietig. Het voelde alsof iedereen plannen voor mij maakte, maar ik moest er dan maar mee leven.
Toen vertelde iemand me over een Eigen Kracht-conferentie. Het klonk een beetje vaag in het begin, maar de kern was dat ik zelf de touwtjes weer in handen kon nemen. Dat sprak me wel aan, want ik wilde echt weer kunnen beslissen over mijn eigen leven. Dus besloot ik het te proberen.
Wat is een Eigen Kracht-conferentie eigenlijk?
Een Eigen Kracht-conferentie is een bijeenkomst waar je samenkomt met de mensen die voor jou belangrijk zijn. Dat kunnen familieleden zijn, maar ook vrienden, buren of mensen die je vertrouwt. Het doel is om samen na te denken over wat jij nodig hebt en wat jouw plannen voor de toekomst zijn. Jij staat centraal en de mensen om je heen denken met je mee.
In mijn geval kwam er een vrijwilliger, Emma, die me hielp om alles voor te bereiden. Zij zorgde ervoor dat de mensen die ik erbij wilde hebben, werden uitgenodigd. Ze hielp me ook om na te denken over wat ik belangrijk vond en wat ik in mijn leven wilde veranderen.
De bijeenkomst zelf
Op de dag van de conferentie vond ik het best spannend. Mijn ouders, broer en zussen waren er en mijn oma. Allemaal mensen die ik had uitgekozen, ook mijn beste vriend en mijn tante, twee neven, een nichtje, twee vrienden uit de buurt, maar ook hulpverleners die me al een tijdje ondersteunden. Eerst vertelden de professionals wat zij dachten dat nodig was, maar daarna was het tijd voor ons. De coördinator ging weg en we bleven alleen achter met de groep mensen die ik had uitgekozen.
Dit was het moment waarop ik merkte dat het anders was dan alle andere keren. Dit keer ging het om wat ik belangrijk vond. We praatten over wat voor mij werkte en wat niet, en hoe de mensen om mij heen me konden helpen op een manier die ik fijn vond. We maakten samen een plan dat helemaal bij mij paste.
Waarom het werkte
Het verschil met eerder? Ik voelde me serieus genomen. Mijn mening deed ertoe en ik had zelf de controle over wat er ging gebeuren. Het voelde niet meer alsof er beslissingen over mijn hoofd heen werden genomen. In plaats daarvan hadden we een plan gemaakt waar ik achter stond, samen met de mensen die mij echt kenden en wilden helpen.
Door die conferentie kreeg ik mijn vertrouwen terug. Ik besefte dat ik zelf invloed kon hebben op mijn toekomst, dat ik kon meebeslissen. En dat gaf me een goed gevoel, omdat het nu niet alleen om wat anderen vonden ging, maar om wat ík wilde.