Getuigenis van Jonas (17j): “Ik had nooit echt door dat ik een mantelzorger was.”
Tijdens de Week van de Jonge Mantelzorger
Tijdens de Week van de Jonge Mantelzorger staan we stil bij jongeren die, vaak zonder dat ze het zelf beseffen, een groot deel van de zorg voor een ouder, broer, zus of familielid opnemen. Jonas (17) vertelt hoe hij ontdekte dat hij mantelzorger was en hoe een Eigen Kracht-conferentie hem hielp om de zorg te delen.
Zorgen zonder het te beseffen
Ik had nooit echt door dat ik een mantelzorger was. Mijn mama kreeg een auto-ongeluk en heeft sindsdien bijna constant pijn. Ze probeert zoveel ze kan, maar dingen zoals koken, wassen of naar de winkel gaan lukken niet altijd. Omdat mijn papa er niet meer is, nam ik gewoon over wat moest gebeuren. Ik dacht: dat hoort gewoon bij ons leven.
Het werd te veel
Maar op een gegeven moment ging het niet meer. Ik was supermoe, had geen zin meer in school en mijn punten gingen keihard omlaag. Een leerkracht sprak me aan. Ze vertelde dat ze ooit had gezien wat een Eigen Kracht-conferentie voor iemand had betekend, en vroeg of dat misschien iets voor ons kon zijn. Eerst vond ik het wat raar, maar we hebben het toch gedaan.
Een nieuw inzicht
Tijdens die bijeenkomst zei iemand plots tegen mij: “Jij bent eigenlijk een mantelzorger.” Dat kwam echt binnen. Ik had er nooit zo over nagedacht, maar ineens besefte ik dat ik gewoon te veel op mijn schouders had genomen.
Samen plannen maken
We maakten samen een plan: mijn tante kookt nu één dag per week, een buurman helpt met de boodschappen en een vriend komt soms langs zodat ik even iets leuks kan doen. Sindsdien voel ik me niet meer alsof alles van mij afhangt. Mama is rustiger, en ik kan me eindelijk weer focussen op school — en af en toe met een gerust hart iets doen met mijn vrienden in het weekend.
